Ambassade en Consulaten van België in Frankrijk
Home Ambassade en consulaten Ambassade in Parijs Geschiedenis van het gebouw

Geschiedenis van het gebouw

AmbassadeAlles begint - voor wat in 1951 de Ambassade van België wordt - wanneer keizer Napoleon III beslist de Arc de Triomphe een omgeving te bieden die de militaire glorie van Napoleon I en de stedenbouwkundige pracht van Parijs weerspiegelt. 

De place de l'Etoile is een van de meest prestigieuze verwezenlijkingen van Haussmann, de Prefect van Parijs die onder impuls van Napoleon III Parijs zijn huidige plattegrond van brede statige boulevards schonk. De stad Parijs en de Association Lescanne-Perdoux - Jules Lebaudy tekenen een overeenkomst op 8 augustus 1866. Het contract voorziet de afbakening van de Place de l'Etoile door het opbouwen van nagenoeg identieke hotels rond dit stervormig kruispunt, de zogenaamde "hôtels des maréchaux".

AmbassadeDe dwingende beschikkingen van het keizerlijke decreet van 13 augustus 1854 - overigens vandaag nog van toepassing - regelen de hoogte van de traliehekken, de inrichting van de gevels in hardsteen, het onderhoud van de dakbedekkingen in zink of nog de bloementuinen van de gebouwen.  De bouw van het hotel aan de 9, rue de Tilsitt begint in 1866 met een kelder, een begane grond verdieping, drie bovenverdiepingen en een vierde etage als mansarde.

De oorspronkelijke waarde van het hotel wordt geraamd op 290.000 franken uit die tijd. Nog vooraleer de afwerking van het hotel rond is wordt het in 1874 aan de Bremer Guillermoz de Schutte verkocht voor de som van 420.000 frank. De nieuwe eigenaar zal de werken afronden en paardenstallen toevoegen, rekening houdend met de strenge concessievoorwaarden vastgesteld door Prefect Haussmann.  Guillermoz de Schutte was blijkbaar een puike zakenman en wist al snel een uitstekende onroerende transactie te doen.  Hij verkoopt het hotel in 1876 voor de som van 1.250.000 frank aan de heer en mevrouw Mac-Kay, van Amerikaanse nationaliteit.

AmbassadeDe elegante decoratie van de ontvangstruimten van het hotel is zeer waarschijnlijk aan dit Amerikaanse echtpaar te danken. De eiken lambriseringen in het salon dat nu het kantoor van de ambassadeur herbergt evenals de ovalen eetkamer waar de adjunct van de ambassadeur mag werken zijn pareltjes van de decoratiekunst uit die tijd. In het kantoor van de consul op de tweede verdieping ontdekten we nog onlangs een fraaie faience decoratie onder de verflagen.

We weten weinig over de Mac-Kays behalve dat zij dollars goud uit het toen snel ontwikkelende Amerikaanse Westen meebrachten. De industrieel en miljardair Mac-Kay werd in Parijs "de koning van het geld" genoemd. Het echtpaar zal ongeveer twintig jaar in het hotel blijven, op het hoogtepunt van Parijs als wereldhoofdstad. Maar leven in Parijs kost veel en het echtpaar beslist het hotel van de hand te doen aan Victor Klotz voor de som van 1 miljoen - een slechte zaak dus, want ze krijgen minder dan de koopprijs twintig jaar ervoor.

Victor Klotz is een zijdehandelaar. Geboren in Parijs in 1836 trouwt hij in 1864 met Brunette Meyer wiens familie in dezelfde handel werkt. Victor Klotz sterft tien jaar na de aankoop van het hotel in februari 1906 en laat het hotel na aan zijn vrouw en zonen. Deze hebben in de jaren '30 van de 20ste eeuw moeilijkheden om het hotel aan te houden, hun ook reeds overleden oom, Louis-Lucien Klotz - voormalig advocaat, Minister van Financiën en senator - heeft zoals vele anderen als gevolg van de beurscrisis in 1930 slechte zaken gedaan en zijn schulden vermenigvuldigd. De ganse familie Klotz zal daarvan de last moeten dragen en uiteindelijk beslissen de bankiers hun vertrouwen in de familie op te zeggen en alle lopende kredieten in te trekken. Het "Crédit foncier de France" bekomt een beslagvonnis en het hotel wordt op 8 april 1937 per gerechtelijke verkoop verkocht.

Het is het "Crédit foncier de France" dat het pand aankoopt voor de som van 1.250.000 frank. Zij verkoopt het gebouw in 1941 aan de "Société civile immobilière Etoile-Tilsitt" die specifiek met het oog op deze aankoop werd gesticht en 5 miljoen frank betaalt. Tenslotte is het op 21 juni 1951 de Belgische Staat - vandaag nog steeds eigenaar van het gebouw - die voor een prijs van 105 miljoen frank het hôtel particulier verwerft.

Al de diensten van de Ambassade waren oorspronkelijk verzameld in het hotel de la Marcq in de rue de Surène, de huidige residentie van de ambassadeur in Parijs. Baron Jules Guillaume is de eerste ambassadeur die de consulaire diensten van de ambassade op de Place de l'Etoile gevestigd heeft. Daarna werden wegens plaatsgebrek en een toenemende administratie al de diensten van de ambassade in de rue de Tilsitt gevestigd.

De kantoren van de Belgische ambassade kijken sindsdien uit op de Arc de Triomphe, het monument opgericht ter ere van het Grande Armée van Napoleon maar ook de rustplaats van de Franse onbekende soldaat. Bijna elke avond om zes uur hoort de ambassadeur vanuit zijn kantoor de klanken van een militaire kapel die de eer bewijst aan de Franse soldaten.

AmbassadeMet zijn bijzonder historische èn centrale ligging in één van de mooiste wijken van de Franse hoofdstad is de ambassade niet alleen een waardige vertegenwoordiging van ons land bij de Franse regering maar ook een uitstekend bereikbaar consulaat voor de meer dan 133 000 Belgen in Frankrijk en in de "DOM-TOM".

 

Bron : A. Guillaume, «Hôtel du 9 rue de Tilsitt», in «La Place de l’Etoile», F. de Saint-Simon, Ed. Vendôme, Paris, 1988